Secara
keseluruhannya, dapat dilihat pembahagian ciri-ciri wacana kepada tujuh jenis
iaitu berkaitan runtutan, tautan, keadaan, interteks, struktur maklumat, tujuan
dan penerimaan. Setiap jenis wacana ini mempunyai ciri-cirinya yang tersendiri
dan terbahagi kepada beberapa jenis mengikut ciri wacana yang telah dibahagikan.
Berdasarkan kajian ini, dapat dilihat ciri-ciri runtutan
dalam wacana iaitu terdiri
daripada aditif dan penambahan, rentetan, pengulangan, penekanan, hubungan keseluruhan dan bahagian, hubungan hasil dan kegagalan, hubungan perbandingan, hubungan ibarat dan hubungan tujuan.
Dalam konteks kajian ciri wacana runtutan pula terbahagi
kepada tiga jenis iaitu tautan perulangan, tautan kolokasi dan tautan
penghubung ayat. Keadaan pula merujuk kepada keterangan atau
gambaran persekitaran atau keadaan yang berkaitan atau yang meliputi tentang
masa, tempat, masyarakat atau suasana yang merujuk pada sesuatu peristiwa dalam
sesebuah karya. Interteks
merupakan pengetahuan sedia ada pembaca mahupun pendengar mengenai sesuatu
perkara yang diperkatakan yang boleh dilihat dalam ayat dengan perenggan,
perenggan dengan perenggan dan buku dengan buku. Struktur maklumat pula melibatkan maklumat lama dan
maklumat baru. Bagi wacana jenis tujuan, wacana dibina untuk menimbulkan
interaktif komunikatif, mendapatkan sesuatu maklumat, menyampaikan maklumat,
menjadikan sesuatu tindakan berlaku dan memerikan teks. Seterusnya penerimaan
yang melibatkan penerimaan tinggi dan penerimaan rendah.
Ciri-ciri wacana ini membawa kepada
pembentukan wacana yang merupakan kesatuan bahasa yang lengkap dan berada pada
tingkat yang teratas dalam pertuturan dan juga penulisan yang menjadi wadah
untuk penutur dan pembaca menyampaikan hasrat, maksud dan buah fikiran ketika melaksanakan
proses berkomunikasi. Wacana bukan sahaja mendukung fungsi utama sebagai
penghubung dalam komunikasi lisan dan bertulis malah kajiannya semakin
berkembang dan berterusan oleh pakar-pakar bahasa dan pelajar institusi
pengajian tinggi.
